آموزشی, زیبایی, زیبایی پوست, سایر نوشته ها

انواع مختلف جراحی زیبایی

انواع مختلف جراحی زیبایی

انواع مختلف جراحی زیبایی

جراحی زیبایی نوعی از جراحی پلاستیک است که برای بهبود ظاهر شخص انجام می شود اما انجام آن باید با احتیاط صورت بگیرد. انجام جراحی های زیبایی در حال رشد است. در سال ۲۰۱۳ در ایالات متحده آمریکا ۱۵.۱ میلیون جراحی زیبایی انجام شد و در سال های بعد این میزان افزایش داشت. جراحی های زیبایی برای بسیاری از قسمت های بدن در دسترس هستند اما تصمیم برای انجام جراحی زیبایی نباید به سرعت گرفته شود. در ادامه این مقاله ار بخش زیبایی, پوست و موی دکتر سلام به توضیج کامل درباره انواع جراحی زیبایی پرداخته و با آنها آشنا می شویم.

جراحی زیبایی و اختلال خود زشت انگاری
NOSE TO MOUTH wrinkles Header

NOSE TO MOUTH wrinkles Header

نتایج جراحی زیبایی معمولا دائمی هستند پس باید از تصمیم تان برای انجام جراحی زیبایی مطمئن باشید، جراحی را نزد جراح ماهر انجام دهید و انگیزه درستی برای انجام این کار داشته باشید. اگر پزشک جراح فکر کند که مشکل شخص نمی تواند توسط جراحی حل شود یا اگر فرد علائمی از اختلال خود زشت انگاری (BDD) را نشان دهد، جراح بیمار را به مشاور ارجاع می دهد.

اختلال خود زشت انگاری ممکن است باعث شود که فرد حس کند ظاهرش مشکل جدی ای دارد اما شواهد عینی چنین چیزی را نشان نمی دهند. جراحی ترمیمی نوع دیگری از جراحی پلاستیک است. هدف این نوع جراحی پلاستیک تقویت عملکرد و ایجاد ظاهر عادی برای قسمتی از بدن فرد است که آسیب دیده است، برای مثال این جراحی بعد از ماستکتومی انجام می شود.

تقویت یا بزرگ کردن سینه

در این جراحی از سالین یا ژل های سیلیکونی استفاده می کنند و اکنون از پیوند چربی نیز استفاده می کنند. اگر زنان حس کنند که سینه هایشان خیلی کوچکند، اگر یک سینه از دیگری بزرگ تر باشد یا اگر بعد از بارداری و شیردهی سینه ها تغییر کنند، این جراحی انجام می شود. خیلی از زنان در سنین بالا این جراحی را انجام می دهند چون سینه ها به خاطر این که پوست خاصیت کشسانی خود را از دست می دهد، شل می شوند.

در برخی از زنان بزرگ کردن سینه اعتماد به نفس شان را بالا می برد و باعث می شود که احساس بهتری نسبت به خود داشته باشند. اما در برخی دیگر، با وجود جراحی، مشکلات همچنان باقی می مانند. به همین خاطر است که به زنان پیشنهاد می شود اول به مشاور مراجعه کنند.

کاهش حجم سینه

با این که هدف جراحی بزرگ کردن سینه، دلایل زیبایی بود اما کاهش حجم سینه می تواند سبب رهایی از مشکلات جسمی شود. جراحی کاهش حجم سینه خطر بروز سرطان سینه در زنانی که در خطر این بیماری هستند را کاهش می دهد

ماستوپکسی یا لیفت سینه

این جراحی شامل برداشتن پوست و بافت غده ای است تا سینه کوچک تر شود. سپس بافت باقیمانده را دوباره شکل می دهند تا سینه به نحوی به نظر برسد که گویی فرد لیفت انجام داده است. بسته به این که بیمار چه حجمی از سینه را از دست داده یا چه هدفی دارد، ماستوپکسی می تواند همراه با ایمپلنت انجام شود. این جراحی نسبتا شبیه جراحی کوچک کردن سینه به نظر می رسد (که در آن مقدار زیادی از بافت سینه را بر می داشتند). ماستوپکسی معمولا توسط بیمه پوشش دهی نمی شود چون پروسه ضروری ای در نظر گرفته نمی شود.

کاهش حجم سینه مردان

این جراحی، ژنیکوماستی (بزرگ بودن بافت سینه در مردان) را درمان می کند و می تواند توسط لیپوساکشن انجام شود. زخم های حاصل از این جراحی اطراف نوک سینه و هاله دور سینه مخفی هستند.

لیپوساکشن

در لیپوساکشن یا ساکشن لیپکتومی، از لوله جراحی باریک یا لوله های فلزی توخالی استفاده می کنند تا چربی را از قسمت های مختلف بدن تخلیه کنند. قسمت هایی از بدن که معمولا چربی آن ها توسط لیپوساکشن تخلیه می شود شکم، ران ها، باسن، پشت بازوها و گردن هستند. لیپوساکشن می تواند برای کاهش حجم سینه در مردان هم استفاده شود.

از ابزار لیزر برای انجام این پروسه استفاده می کنند و هدف مکش چربی از طریق لوله است. برای پیشگیری از بروز عوارض جانبی در میزان چربی ای که جراح بر می دارد محدودیت وجود دارد. به علاوه برداشتن چربی به این موضوع هم بستگی دارد که آیا فرد فورا از بیمارستان مرخص می شود یا در بیمارستان بستری می شود. نباید از جراحی لیپوساکشن برای کاهش وزن استفاده کرد. هنگامی که این جراحی در افراد مناسب انجام می شود، هدف آن بهبود وضعیت بدن و کاهش تجمع رسوبات چربی است.

احتمال بروز عوارض جانبی بعد از این جراحی وجود دارد اما این احتمال کم است. این عوارض جانبی عبارتند از تجمع خون زیر پوست (هماتوم)، تغییر در حواس، عکس العمل آلرژیک، آسیب به ساختارهای پوست و نتایج ناراضی کننده. پزشک قبل از انجام جراحی درباره این عوارض جانبی با بیمار صحبت خواهد کرد. لیپوساکشن احتمال بروز دیابت، بیماری قلبی و فشار خون بالا را کاهش نمی دهد.

جراحی واژن و فرج (جراحی ولوواژینال)

لابیاپلاستی و کاهش لابیای مینور شامل جراحی لابیای مینور یا ماژور مهبل هستند که قسمتی از اندام تناسلی زنانه هستند. این جراحی به کاهش لابیای بزرگ کمک می کند و معمولا جزئی از پروسه واژینوپلاستی در نظر گرفته می شود. شواهد علمی و بالینی کمی در خصوص بی خطر بودن و موثر بودن جراحی های زیبایی واژن وجود دارد.

جراحی زیبایی شکم

آبدومینوپلاستی که به آن جراحی شکم یا تامی تاک هم می گویند برای بهبود ظاهر شکم انجام می شود. جراحی آبدومینوپلاستی چربی و پوست اضافی را بر می دارد و سبب ترمیم عضلات شکم می شود تا ظاهر بدن را ارتقاء بخشد. جراحی آبدومینوپلاستی می تواند افتادگی یا شل شدن پوست را ترمیم کند اما نمی تواند سبب بهبود ترک های پوستی شود. آبدومینوپلاستی نمی تواند جایگزین مناسبی برای ورزش یا رژیم درست غذایی در کاهش وزن باشد. نتایج این جراحی دائمی هستند اما حفظ وزن درست برای حفظ نتایج ضروری است

این مطلب را هم میتونی بخونی  چه زمانی بچه‌دار شویم؟
بزرگ کردن باسن

 

خوش فرم کردن و بزرگ کردن باسن بدون عمل جراحی

 

این جراحی با بزرگ کردن باسن ظاهر بهتری را به باسن می دهد. جراح برای انجام این جراحی با استفاده از لیپوساکشن چربی را از سایر قسمت های بدن بر می دارد و پیوند چربی انجام می دهد. به این پروسه لیفت برزیلی باسن هم می گویند. گاهی از ایمپلنت های سیلیکونی در باسن استفاده می کنند.

لیفت باسن

لیفت باسن شامل برداشتن پوست اضافی ران ها و باسن است تا سفت تر و لیفت شوند. در بیمارانی که بعد از جراحی باریاتریک میزان زیادی وزن از دست داده اند، یا کسانی که با سایر روش ها وزن کم کرده اند، این پروسه ها گاهی با آبدومینوپلاستی انجام می شوند.

جراحی زیبایی پلک چشم

بلفاروپلاستی یا جراحی پلک چشم، به هدف دوباره شکل دادن به پلک ها صورت می گیرد. با بالا رفتن سن، پوست شل می شود و ممکن است که پلک بالا دچار افتادگی شود و پلک پایین نیز متورم به نظر برسد. جراحی پلک چشم می تواند به اهداف زیبایی یا برای رفع مشکلات پلک ها انجام شود، گاهی نیز به هر دو دلیل انجام می شود. این جراحی شامل برداشتن یا تغییر پوست و چربی اضافی است و طی این پروسه ماهیچه ها و تاندون های اطراف تقویت می شوند. این جراحی شکل صورت را تغییر می دهد و باعث می شود که پوست سفت به نظر برسد.

رینوپلاستی

در رینوپلاستی که به آن جراحی زیبایی بینی هم می گویند، جراح شکل بینی بیمار را تغییر می دهد تا ظاهر بینی و گاهی تنفس را بهبود بخشد. این جراحی به هدف اصلاح شکل نوک بینی هم انجام می شود. گاهی نیز برای اصلاح قوز بینی صورت می گیرد. جراحی رینوپلاستی با برش های کوچکی انجام می شود که مخفی هستند و معمولا در سوراخ بینی پنهان هستند.

پزشکان انجام جراحی رینوپلاستی را در سنین کم توصیه نمی کنند و حداقل سن مناسب برای انجام این جراحی ۱۵ سالگی است، دلیل این موضوع این است که به غضروف ها و استخوان های بینی این امکان را بدهند که به طور کامل رشد کنند.

اتوپلاستی

اتوپلاستی که به آن جراحی زیبایی گوش هم می گویند بزرگ بودن یا بدشکلی گوش ها را اصلاح می کند. در این جراحی پزشک گوش را با کمک بخیه به سر نزدیک تر می کند، یا غضروف گوش را اصلاح می کند یا این که هر دوی این کارها را با هم انجام می دهد. این جراحی می تواند روی یک گوش یا هر دو گوش انجام شود. این جراحی در کودکان اغلب پس از ۵ یا ۶ سالگی انجام می شود چون در آن سن گوش ها به رشد کامل رسیده اند.

ریتیدکتومی

ریتیدکتومی که به آن لیفت صورت هم می گویند برای برطرف کردن چین و چروک و سفت کردن پوست صورت انجام می شود تا به فرد ظاهر جوان تری را ببخشد. به طور کلی برش ها جلو و پشت گوش ها انجام می شوند و تا محل رویش مو در ناحیه گیجگاه امتداد دارند. سپس بافت های عمیق تر پوست لیفت می شوند، پوست سفت تر می شود و پوست اضافی برداشته می شود. در آخر برش های ایجاد شده را با بخیه می بندند. بافت های عمیق صورت و گردن نیز معمولا سفت می شوند. گاهی همزمان با این جراحی، بلفاروپلاستی یا جراحی پلک هم انجام می شود.

بروپلاستی

لیفت ابرو، لیفت پیشانی بروپلاستی برای برطرف کردن آثار پیری انجام می شود. در این پروسه افتادگی ابروها را بالا می کشند و خطوط و چروک های پیشانی را برطرف می کنند. این جراحی معمولا همراه با سایر پروسه های زیبایی انجام می شود تا ظاهر متوازن تری را برای صورت ایجاد کند.

جراحی تقویت چانه

هدف این جراحی ایمپلنت چانه و ایجاد توازن بین اجزای صورت است. این جراحی می تواند همزمان با رینوپلاستی انجام شود، که این به اندازه گیری های انجام شده قبل از جراحی بستگی دارد. گاهی از ایمپلنت و تغییر استخوان چانه هم برای این جراحی استفاده می کنند.

لایه برداری شیمیایی

این روش به درمان آکنه، زخم، جای آبله و چین و چروک کمک می کند. در این روش از یک سری مواد فعال استفاده می شود. در لایه برداری سطحی یا جزئی از آلفا هیدروکسی اسیدهایی (AHA) همچون گلیکولیک، لاکتیک یا اسیدهای میوه برای درمان سطح بیرونی پوست استفاده می شود. از آن جایی که این نوع لایه برداری سطحی است، پس زمان ریکاوری مورد نیاز برای آن کم است.

در لایه برداری متوسط از تری کلرواستیک اسیدهایی (TCA) با غلظت متفاوت استفاده می کنند. این مواد به درمیس پوست (عمیق ترین لایه پوست) ‌نفوذ می کنند. عمق لایه برداری در این روش از لایه برداری سطحی بیشتر است. ریکاوری و درد حاصل از این روش نسبت به لایه برداری سطحی، بیشتر هستند. امکان قرمز شدن و پوسته پوسته شدن برای چند روز یا چند هفته پس از این پروسه وجود دارد.

این مطلب را هم میتونی بخونی  هزینه‌های درمان ناباروری در ایران

لایه برداری عمیق یا لایه برداری فنول به لایه های عمیق تر پوست نفوذ می کند، در نتیجه تاثیر بیشتری روی بازسازی پوست خواهد داشت. اما مدت زمان مورد نیاز برای ریکاوری پس از این نوع لایه برداری بیشتر است و می تواند سبب زخم شدن پوست شود. لایه برداری شیمیایی روش بدون خطر و موثری برای تمام انواع پوست (روشن و تیره) است.

سم بوتولینوم

سم بوتولینوم که به آن بوتاکس هم می گویند نام تجاری محصولی است که توسط باکتری کلستریدیوم بوتولینوم (C.botulinum) تولید می شود و برای اولین بار در سال ۱۹۸۰ توسط FDA برای اسپاسم عضلات استفاده شد. از بوتاکس برای برطرف کردن چین و چروک صورت استفاده می شود. بوتاکس با انسداد پیام های فرستاده شده از عصب ها به عضلاتی که روی آن ها تزریق صورت گرفته عمل می کند.

عضله ای که روی آن تزریق صورت گرفته نمی تواند مثل قبل منقبض و سفت شود که همین موضوع سبب کنترل شل شدن عضلات می شود. از بوتاکس برای درمان خط اخم های پیشانی، خطوط پنجه کلاغی یا خطوط اطراف چشم ها، و رفع تعریق زیاد یا هیپرهیدروز استفاده می شود. علاوه بر بوتاکس، نام های تجاری دیگری برای سم بوتولینوم وجود دارند و اکنون به طور گسترده در دسترس هستند.

فیلر بافت نرم

فیلر بافت نرم یا درمال فیلر نوعی از ابزار ایمپلنت است که توسط FDA تایید شده است و برای ایجاد صورت صاف و پرتر استفاده می شود. از این فیلرها برای چین میان بینی و لب، گونه ها و لب ها استفاده می شود. این فیلرها می توانند به کاهش چین و چروک، خطوط و زخم ها کمک کنند. این فیلرها دائمی نیستند پس درمان مکرر برای حفظ نتایج ضروری است.

محصولاتی که به طور تجاری در دسترس هستند شامل اسید هیالورونیک، پلی ال لاکتیک اسید (PLLA)، کلسیم هیدروکسی آپاتیت و پلی متیل متاکریلات (PMMA) هستند. این محصولات معمولا به صورت ژل در دسترس هستند که با کمک سرنگ های ظریف قابل تزریق به لایه های عمیق تر پوست و بافت نرم پوست هستند. معمولا دیگر از تزریق کلاژن استفاده نمی شود چون بسیاری از بیماران واکنش های جدی و آلرژیک به این مواد نشان دادند.

فیلرهای صورت (خصوصا فیلرهای دائمی) عوارض جانبی زیادی دارند. همین باعث شده که متخصصان و بیماران مواد حاوی این فیلرها را بررسی کنند. به علاوه پزشکان قبل از انجام جراحی بیماران را از تمام عوارض جانبی آگاه خواهند کرد. در سال ۲۰۱۵ سازمان غذا و دارو (FDA) در آمریکا اظهار کرد که اگر فیلر بافت نرم به طور تصادفی به رگ های خونی صورت تزریق شود، احتمال بروز عوارض جانبی جدی وجود دارد.

تزریق چربی و پیوند چربی

تزریق چربی و پیوند چربی استفاده گسترده ای در جراحی های زیبایی دارند. در این روش ها چربی بدن بیمار توسط لیپوساکشن از یک قسمت بدن جمع می شود و به قسمت هایی تزریق می شود که به افزایش حجم نیاز دارند. از این چربی ها در صورت (لب ها)، دست ها و فرورفتگی های پوست استفاده می شود.

این چربی ها معمولا بی خطرند و تاثیر طولانی مدتی دارند. به علاوه باعث برداشتن چربی اضافی از قسمتی از بدن می شوند. در این روش چربی برداشته می شود، شستشو داده می شود، تصفیه می شود و سپس با احتیاط توسط سرنگ های مخصوص تزریق می شود. گاهی برای گرفتن بهترین نتیجه نیاز است که این پروسه چندین بار انجام شود.

پیوند چربی سرشار از سلول های بنیادی

استفاده از پیوند چربی سرشار از سلول های بنیادی برای جراحی های ترمیمی بارها مورد آزمایش قرار گرفته شده و قابل اعتماد بودن، بی خطر بودن و موثر بودن این روش تایید شده است. اما یکی از تاثیرات جانبی آن می تواند رشد تومور باشد، پس برای استفاده از این روش در جراحی پلاستیک به تحقیقات بیشتری نیاز است.

درمان با کمک لیزر

درمان با لیزر که به آن بازسازی پوست با لیزر هم می گویند به کاهش خطوط ریز، چین و چروک و تجمع غیرعادی رنگدانه ها در بافت ها (همچون لک های ناشی از آفتاب) کمک می کند. این درمان شامل استفاده از اشعه های متمرکز نور است. ممکن است نیاز باشد که برای نتیجه گرفتن، چندین جلسه به پزشک مراجعه کنید.

کاشت مو

این روش می تواند به رشد مو در افرادی که موهای خود را از دست داده اند کمک کند. کاشت مو نوعی جراحی زیبایی در نظر گرفته می شود و به رشد دوباره موها کمک می کند. پیوند های کوچکی از فولیکول مو از پوست فرق سر برداشته می شوند، جایی که تراکم موها بیشتر است. سپس این پیوندها با ایجاد برش های کوچک روی قسمت هایی که موهای خود را از دست داده اند کاشته می شوند.

ممکن است نیاز باشد که برای رسیدن به نتیجه دلخواه‌، چندین جلسه به پزشک مراجعه کنید. پس از ۶ هفته، موی کاشته شده می افتد اما حدود ۳ ماه بعد، موهای جدید رشد می کند. هر کسی که قرار است جراحی زیبایی داشته باشد باید مصرف سیگار و دخانیات را چندین ماه قبل از جراحی زیبایی قطع کند چون مصرف این مواد روی پروسه ترمیم زخم تاثیر می گذارد.

برای مشاهده دستگاه های زیبایی اینجا کلیک کنید
برای مشاهده اینستاگرام ما اینجا کلیک کنید

انواع مختلف جراحی زیبایی

انواع مختلف جراحی زیبایی

انواع مختلف جراحی زیبایی

انواع مختلف جراحی زیبایی

انواع مختلف جراحی زیبایی

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *