زیبایی پوست, کربوکسی تراپی, کربوکسی تراپی چیست

کربوکسی تراپی

کربوکسی تراپی چیست ؟

کربوکسی تراپی به معنی تزریق گاز کربن دی اکسید به زیر پوست است. در این فرآیند اکسیژن متصل به

هموگولوبین در بافت، از آن جدا شده و گاز کربن دی اکسید به هموگلوبین اتصال می یابد. در این جا به جایی

اکسیژن آزاد شده و این فرآیند موجب تحریک سلول های فیبروبلاست، کلاژن سازی، کشیدگی(لیفتینگ) و

کشیده شدن پوست می گردد.

 کربوکسی تراپی موجب ترمیم پوست های شل وکاهش خطوط حاملگی، استریا و یا خطوط چاغی لاغری می

گردد. از کاربردهای دیگر آن به بهبود اگزما در طی چند جلسه و همچنین از بین بردن درهای مزمن مثل دردهای

رماتیسمی نام برد. طول مدت درمان و تعداد کل جلسات بر اساس علت ایجاد شده و هدف مورد نطر متفاوت

است.این این نوشتار به معرفی درمان از طریق کربوکسی تراپی و  چگونگی عملکرد دستگاه کربوکسی تراپی

شرکت فناوران سپید جامگان می پردازد.

کربوکسی تراپی

کربوکسی تراپی

دی‌اکسید کربن درمانی (کربوکسی تراپی) یک تکنیک پزشکی سنتی می‌باشد که از سال ۱۹۳۲ تا به امروز

استفاده می‌شود. اصطلاح کربوکسی تراپی اولین بار به‌وسیله پاراسونی (۱۹۹۵) استفاده شد، اصطلاحات

مترادف مانند کربوسرنوتراپی و کربودی‌اکسیدی تراپی (CDT) قدیمی‌تر می‌باشند و غالبا در کتب پزشکی و

منابع اطلاعاتی آمریکای جنوبی استفاده می‌شود. در طی ۱۵ سال گذشته، این تکنیک احیای تدریجی

باورنکردنی داشته است که اوج رشد آن را امروز مشاهده میکنیم.

با استفاده از این روش امکان درمان در حوزه‌های جدید مانند حوزه زیبایی‌شناختی مطرح‌شده است. نتایج

جالبی در جوان‌سازی پوست، درمان انواع خاصی از ترک های پوستی مخصوصا در افراد لاغر، درمان ترک های

پوستی لاغری و ناهنجاری‌های پوستی ناشی از پیوستگی غیر طبیعی پوست (سلولیت) بعد از لیپوساکشن

و درمان ریزش مو و کچلی موضوعی کسب‌شده است.

مکانیسم اثر کربوکسی تراپی

دی‌اکسید کربن یک گاز کمیاب اتمسفر (%0.038) است و در غلظت‌های کم غیرقابل اشتعالی و غیر سمی
بوده و در مقایسه با هوا ۱.۵ بار سنگین‌تر است. این گاز در آب با توجه به دما و فشار قابل‌حل است. سازگاری
با سطوح بالای دی‌اکسید کربن می‌تواند رخ دهد، به‌عنوان‌مثال کار کردن در زیردریایی‌ها یا مشابه با آن در
فضاهای کوچک و محصور.در طی تنفسی معمولی با ۶ لیتر هوا، ۲۵۰ میلی‌لیتر اکسیژن در هر دقیقه مصرف
می‌شود و ۲۰۰ میلی‌لیتر دی‌اکسید کربن در هر دقیقه بازدم می‌شود. در دم عمیق و سریع، ۴-۵ لیتر اکسیژن
در هر دقیقه مصرف‌شده و ۴- ۴.۵ لیتر از دی‌اکسید کربن در هر دقیقه بازدم می‌شود. از طریق کربوکسی تراپی
به‌وسیله جریان گاز با ۳۰-۵۰ میلی‌لیتر دی‌اکسید کربن در هر دقیقه، افزایش اندک تنفسی غیرارادی افزایش
ملایم تراز دی‌اکسید کربن را برطرف می‌کند. در لایروسکوپی یا حتی ۱۲- ۲۰ لیتر دی‌اکسید کربن میتواند
استفاده شود تا حفره شکمی را بدون تاثیر سمی افزایش دهد. .

گاز دی‌اکسید کربن در بدن انسان به روش های مختلفی جابجا می‌شود:

  • ۷۰ تا ۸۰ درصد در گلبول‌های قرمز به‌وسیله آنزیم کربوآنهیدراز به یون بی‌کربنات تبدیل می‌شوند:
CO2 + H2O↔ H2CO3↔ H+ + HCO3
این واکنش خیلی سریع است، یون هیدروژن در گلبول‌های قرمز به سیستم‌های بافر و اساساً به هموگلوبین
متصل می‌گردد. یون بی‌کربنات از گلبول‌های قرمز به پلاسما انتشار می‌یابد و حدود ۷۰ درصد با یون کلر مبادله
می‌شود. اگر بیمار به‌وسیله مسدودکننده‌های کربوآنهیدراز مواجه شود و مسیر اصلی انتقال دی‌اکسید کربن
مسدود شود نباید به‌وسیله کربوکسی تراپی درمان شود.
  • 5 تا 10 درصد دی‌اکسید کربن در پلاسما به هموگلوبین متصل می‌شود و کربوکسیل هموگلوبین (CO2HHb) را در واکنش شکل می‌دهد:
Hb-NH2 + CO2 ↔Hb-NH-COO- + H
  • کمتر از ۲٪ دی‌اکسید کربن به پروتئین‌های پلاسما متصل می‌گردند. این واکنش خیلی کند بوده و بنابراین خیلی مهم نیست.

کربوکسی تراپی به‌صورت کلی

انواع مختلفی از درمان‌ها در مکان‌های غیر از چشمه معدنی جایی که گاز دی‌اکسید کربن یا آب فوران طبیعی
ندارد ما از گاز دی‌اکسید کربن ارزان باگرید پزشکی CO28aS که به‌صورت تجاری فراهم‌شده است استفاده
می‌کنیم. در چشمه‌های معدنی بسته به شرایط طبیعی، گازها و آب‌های طبیعی محلی هنوز به‌طور گسترده
استفاده می‌شوند.
  • حمام کردن در آب‌های دارای گاز دی‌اکسید کربن آزاد در غلظت‌های حداقل ۱ گرم بر لیتر آب کلی بدن در حمام / حمام کردن اعضای بدن / افراد یا راه رفتن معمول در راهروی آب دارای دی‌اکسید کربن
  • حمام خارجی خشک – حمام در گاز دی‌اکسید کربن واقع در لوله حمام (به دلیل اینکه گاز سنگین‌تر از هوا است)
  • اشکال مختلفی از موارد ذکرشده در بالا- حرکت جت مانند آب دارای دی‌اکسید کربن، بخارآب دی‌اکسید کربن به‌طور موضعی روی اعضای موردنظر یا قسمت‌هایی از اعضا استفاده می‌شود، و یا لجن گرم آماده‌شده از خاک محلی و آب دارای دی‌اکسید کربن به‌طور موضعی استفاده می‌شود.
  • کربوکسی تراپی تزریقی – کربوکسی تراپی در مقیاسی دقیق‌تر که مشکل موردنظر را هدف‌گیری می‌کند به دلیل اینکه این روشی تنها برای محلی که دارای مشکل است یا اطراف آن استفاده می‌شود. این نوع از درمان معمولاً در طب زیبایی استفاده می‌شود. دی‌اکسید کربن تزریق‌شده در بافت فوراً گسترش می‌یابد و سریع به خون منتشر می‌شود. انتقال دی‌اکسید کربن قبلاً توصیف‌شده بود. اکثر گازها به‌وسیله شش‌ها حذف می‌شوند و قسمت کوچکی به اسیدکربنیک تبدیل می‌شود و از طرق کلیه دفع می‌گردد.

 مزایای کلی کربوکسی تراپی

کربوکسی تراپی می‌تواند در درمان هر بیماری استفاده شود وقتی‌که ما نیاز به بهبود حمایت عروقی و بهبود
درد موضعی داریم. به‌طور سنتی، نتایج خوبی در درمان آسیب‌های عروقی ، بیماری‌های کم‌خونی حاد شامل
سندروم دیابت، مور بوس بورگر، سندروم رینود، نقص سیاهرگی حاد و لمفاتیکی وجود دارد. یافته های جدید
درمان نقص قابل‌برگشت همراه با میکروآنژیوپسی می‌باشد. در پوست‌شناسی، این روش در درمان زخم شامل
زخم پا، در درمان اختلالات مو و گاهی اوقات در بهبود پسوریازیس، اسکرودرمی و آنژیوکتاتیک روزاسه آ بسیار
مفید است. اگرچه در طی درمان کربوکسی تراپی اتساع رگی در تکرارها گرایش به نرمالی سازی Vascular
Circulation گردش خون رگی وجود دارد بنابراین گاهی اوقات در طی جوان‌سازی صورت شاهد کاهش رگ‌های
کوچک در پلک‌ها یا روی گونه ها هستیم. بعضی از پزشکان درمان اختلالات ناخن ، ویتیلیگو، یا اریسیپلاس را با
موفقیت تجربه کردند اما این تجارب همچنین می تواند به وضعیت بیمار وابسته باشد و همیشه قابل تکرار
نیست.

 نقایص کلی

کربوکسی تراپی شامل نقص‌های تنفسی شدید، نقص شدید کلیه، نقص شدید قلب، بیماران درمان شده با
مسدودکننده‌های کربو آنهیدراز دچار فراموشی شدید، نقص حاد کبد با کاهش سطوح پروتئین پلاسما و
قانقارین گازی) می‌شوند. هرچند، در درمان بیماران با شرایط بد کلی به‌عنوان مثال زخم پا یا قانقاریا، پزشک
باید به‌طور فردی تصمیم بگیرد .همانطور که کربوکسی تراپی یک روش درمانی دارویی نیست و جایگزین بعدی
تنها میتواند قطع عضو باشد به همین جهت این تکنیک ارزشمند است و باید امتحان شود اگرچه این شرایط بد
در مورد بیماران سالم کمتر رخ می‌دهد. در طب زیبایی بیشترین موارد ممنوعیت استفاده مربوط به بارداری و
شیردهی می‌باشد.

مزایا در طب زیبایی

امکان استفاده از کربوکسی تراپی از سال ۱۹۹۳ بررسی شد ، اولین بار تحقیقی توسط برندی و دی آنیلو در
دانشگاه سینا ایتالیا انجام گرفت. برندی و همکاران  تاثیر کربوکسی تراپی تزریقی را روی بافت چربی در سطح
بافتی توصیف کردند: لیز سلول‌های چربی منجر به شکستن بافت چربی با رهاسازی تری گلیسریدها در
فضاهای بین سلولی می‌گردد که هر چند این تغییرات به فضاهای بافتی با ساختارهای رگی و عصبی آسیب
نمی‌زد. پوست یک ظاهر ضخیم‌تر نسبت به قبل از درمان داشت و رشته های کلاژن آزادانه‌تر توزیع می‌شدند.
همچنین مشخص شد که بهبود قابلیت ارتجاعی بعد از کربوکسی تراپی سنجش شده به‌وسیله کوتومتر
474SEM  به میزان ۵۵٫۵٪ بود.
برای اطلاعات بیشتر در مورد کربوکسی تراپی بر روی این لینک کلیک نمائید.
این مطلب را هم میتونی بخونی  جوانسازی پوست

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *