بوتاکس پیشانی چه مزایا و معایبی دارد
بوتاکس پیشانی چه مزایا و معایبی دارد
بوتاکس پیشانی
بوتاکس پیشانی یکی از روش های بسیار مشهور برای درمان چین و چروک صورت و اخم می باشد. البته این روش درمانی معایبی نیز دارد که شاید برای همگان شناخته شده نباشد. شما در این مقاله می توانید با اصلی ترین مزایا و معایب تزریق بوتاکس آشنا شوید. بوتاکس یکی از روش های شناخته شده برای درمان چین و چروک در محل های مختلف صورت از جمله پیشانی، گونه ها، دور چشم و دیگر نواحی می باشد. بوتاکس از طریق تزریق بوتاکس وارد بدن می شود و در محل مورد نظر باعث فلج کردن عضلات انقباضی می شود.
بوتاکس در واقع سم آماده شده باکتری کلستریدیوم بوتولینیوم می باشد. پس از تزریق بوتاکس در محل پیشانی این ماده جذب عضلات مورد نظر می شود و به مرور زمان از آزاد شدن ماده ای که باعث انقباض عضلات می شود، جلوگیری می کند. به این صورت دیگر چین و چروک ها شما را آزار نمی دهند و با خرید محصولات زیبایی از داشتن صورتی صاف و زیبا لذت ببرید. کارایی این دارو برای افرادی که دارای چین و چروک سطحی تری هستند، بیشتر است و اثربخشی بسیار زیادی دارد. اما در استفاده از این دارو باید دقت لازم انجام شود و برای تزریق بوتاکس باید به پزشک متخصص در کلینیک زیبایی بهترین کلینیک تزریق بوتاکس در تهران مراجعه کنید و از تزریق بوتاکس با قیمت مناسب برخوردار شوید.
Head Botox
مزایای بوتاکس پیشانی
علاوه بر دلیل اصلی استفاده از بوتاکس یعنی فلج کردن عضلات بدن که از چین و چروک جلوگیری می کند، بوتاکس پیشانی مزایا دیگری نیز دارد.
بوتاکس دیستون باعث حفظ زیبایی و جوانی پوست است. اگر می خواهید پوستی جوان تر و شاداب تر داشته باشید و زیبایی آن را دو چندان کنید، می توانید از این بوتاکس پیشانی استفاده کنید.
علاوه بر این ها نتایج نشان می دهد بوتاکس پیشانی می تواند اثر بخشی زیادی بر روی افرادی داشته باشد که تعریق زیادی دارند. همچنین این نتایج در برخی افراد دیده شده است که بوتاکس باعث کاهش دردهای میگرنی و سردردها شده است. البته هنوز نمی توان به طور دقیق این موضوع را عنوان کرد. علاوه بر این در مردانی که دچار بزرگی غده پروستات هستند، دیده شده است که تزریق بوتاکس در آنها باعث کوچکتر شدن این غده می شود.
Head Botox
معایب و عوارض بوتاکس پیشانی
البته علاوه بر مزایایی که بوتاکس دارد، می تواند معایبی نیز داشته باشد. از جمله شایع ترین معایب بوتاکس پیشانی می توان به ایجاد عفونت و تورم مناطق مختلف صورت اشاره کرد. همچنین این مشکل نیز در برخی افراد بسیار دیده شده است که تزریق بوتاکس پیشانی باعث ایجاد واکنش های آلرژیک در فرد شده است. البته بوتاکس پیشانی به تنهایی نمی تواند عوارض چندانی داشته باشد، چیزی که این عوارض را به وجود می آورد، دوز مصرف این دارو می باشد. عوارض معمولی و موقتی این دارو نیز قرمزی، التهاب، خارش، سردرد و تهوع می باشد که زودگذر هستند و پس از مدت زمان خاصی از بین می رود. اگر به تمام نکات لازم توجه داشته باشید و تزریق بوتاکس را در مراکز معتبر زیر نظر پزشک انجام دهید، معمولا عارضه خاصی گریبانگیر شما نمی شود.
برای اطلاعات بیشتر مقاله مزایا و معایب بوتاکس را مطالعه نمائید .
چه کسانی نباید بوتاکس تزریق کنند؟
سوالی که بسیار شایع است و بسیاری از افراد آن را می پرسند، این است که چه کسانی نباید بوتاکس کنند؟ معمولا چند گروه خاص هستند که به هیچ وجه نباید بوتاکس کنند؛ چرا که انجام این کار عوارض بسیار زیادی برای سلامتی آنها خواهد داشت. از جمله این افراد می توان به افرادی که سنی کمتر از 18 سال یا بیشتر از 75 سال دارند، اشاره کرد. همچنین زنان باردار نیز بهتر است از انجام این کار خودداری کنند.
افرادی که دچار بیماری های مربوط به انعقاد خون هستند و از داروهای انعقادی استفاده می کنند، هرگز نباید این کار را انجام دهند. افرادی که دچار بیماری های قلبی و عروقی هستند و یا از بیماری های عفونی رنج می برند نیز بوتاکس برایشان ممنوع است. همچنین افرادی که در دو هفته اخیر واکسیناسیون انجام داده اند نیز نباید بوتاکس پیشانی را انجام دهند.
dyston 300
طی تحقیقات به عمل آمده در سایت webmd تداخلات دارویی ممکن است نحوه عملکرد داروهای شما را تغییر دهد یا خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این سند شامل همه تداخلات دارویی احتمالی نیست. لیستی از تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) نگه دارید و آن را با پزشک و داروساز خود به اشتراک بگذارید. بدون تأیید پزشک ، دوز داروها را شروع ، متوقف یا تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: آنتی بیوتیک های خاصی (از جمله آمینوگلیکوزیدها مانند جنتامایسین ، پلی میکسین) ، داروهای ضد انعقاد خون (مانند وارفارین) ، داروهای بیماری آلزایمر (مانند گالانتامین ، ریواستیگمین ، تاکرین) ، داروهای میاستنی گراویس (مانند آمبنونیوم ، پیریدوستیگمین) ، کینیدین.
