انواع فیبروم رحم
انواع فیبروم رحم
بسیاری از بانوان تجربه‌ی رشد فیبروم یا همان میوم را در رحم خود دارند، که اغلب اوقات کاملا بی‌ضرر هستند اما گاهی رشد فیبروم در رحم میتواند نشان دهنده‌ی وجود شرایط غیر طبیعی در قسمتی از بدن باشد.
فیبروم رحم چیست؟
فیبروم رحم توده‌های عضلانی و خوش خیمی هستند که میتوانند داخل یا بیرون از رحم رشد کنند و معمولاً در زنانی ایجاد میشوند که در سن تولید مثل قرار دارند. این توده‌ها لیومیوما یا میوماس نیز نامیده میشوند.
فیبرومها معمولاً همیشه خوش خیم بوده و بسیار رایج هستند. تقریباً ۴۰ تا ۶۰ درصد زنان پیش از سن ۳۵ سالگی و ۶۰ تا ۸۰ درصد آنها تا پیش از ۵۰ سالگی فیبروم خواهند داشت. فیبرومها ممکن است به صورت تکی یا خوشه‌ای باشند. اندازه فیبرومها میتواند متنوع باشد. از قطر یک میلیمتر گرفته تا ۲۰ سانتی متر. لازم به ذکر است که قطر رحم معمولاً ۱۰ سانتی متر است؛ فیبروم‌های بسیار بزرگ میتوانند به شکم فشار آورده و باعث احساس ناراحتی شوند.
وجود فیبروم در دیواره رحم به چه معناست؟
همانطور که در بالا گفته شد؛ میوم‌ها، تومورهای خوش خیمی هستند که بر روی عضلات صاف دیواره‌ی رحمی و داخل رحم رشد میکنند. و در سیستم تولید مثل بانوان، شایعترین تومورهایی هستند که بانوان برای جراحی آنها اقدام میکنند. مطالعات نشان می‌دهد که حدود 80% بانوان در زمان حاملگی، میوم‌های رحمی را نیز داشته‌اند ولی اکثرا علائم و نشانه‌هایی جهت تشخیص نداشته‌اند. عناوین مختلفی برای میوم وجود دارد مانند: لیومیوم، میوم، میوم‌های رحمی، فیبروئید و یا فیبرومیوم.
فیبرومها در اندازه و تعداد با هم متفاوت هستند. بعضی از بانوان ممکن است خوشه‌ای از میوم‌ها را داشته باشند اما دیگران تنها یک میوم داشته باشند. فیبرومها میتوانند اندازه‌های مختلفی داشته باشند، مثلا به اندازه دانه‌های کنجد باشند یا تا حد یک گریپ فروت رشد کنند و حتی گاهی در موارد نادر کل حفره‌ی شکمی را اشغال کنند و چندین کیلو وزن دارند.
در بیش از 99% موارد، فیبرومها خوش خیم هستند، به این معنا که سرطانی نیستند و داشتن فیبروم‌های رحمی در طولانی مدت، شانس ابتلا به سرطان را افزایش نمی‌دهند.
چگونگی به وجود آمدن فیبرومها
در اکثر موارد، هنوز مشخص نیست که چرا این مشکل به وجود می‌آید. استعداد ژنتیکی و عوامل هورمونی استروئیدی در رشد فیبرومها نقش مهمی دارند.
بسته به محل قرار گیری، فیبرومها انواع مختلفی دارند:
*انواعی که در داخل دیواره رحم رشد میکنند.
*انواعی که در خارج از رحم رشد میکنند.
*انواعی که در زیر رحم رشد میکنند و ممکن است به داخل حفره رحم نفوذ کنند و منجر به خونریزی شدید شوند.
*همچنین ممکن است بر روی اتصالاتی که به رحم محدود میشوند نیز رشد کنند.
انواع فیبروم رحم
فیبرومها بر اساس ناحیه‌ای از رحم که در آن رشد کرده‌اند، دسته بندی می شوند و این امکان وجود دارد که بیشتر از یک نوع از آنها به صورت همزمان در رحم وجود داشته باشند.
* داخلی
رایج‌ترین نوع فیبروم است که در دیواره رحم رشد میکند. هرچه اندازه آنها بزرگتر شود، بیشتر میتوانند رحم را بکشند.
* ساب سروزال
این فیبرومها خارج از رحم رشد میکنند و با بزرگتر شدنشان به اعضای اطراف رحم فشار وارد میکنند.
* ساب موکوزال
اینها رایج‌ترین نوع میوم‌ها هستند و در لایه ساب موکوس رشد میکنند. لایه‌ای که درست زیر دیواره رحم قرار دارد و میتواند به سمت داخل رحم متورم شود و منجر به دل درد و خونریزی شود.
بسته به عمق قرارگیری فیبروم در رحم، به نوع یک و نوع دو تقسیم میشوند.
* پدانکوله
برخی فیبروم‌های ساب سروزال و ساب موکوزال روی ریشههای عضلانی نازک رشد میکنند، که ساقه نامیده میشوند و از فیبروم مراقبت میکنند. در چنین موردی به عنوان نوع پدانکوله شناخته میشوند. پدانکوله ساب موکوزال به عنوان نوع صفر فیبروم شناخته میشوند.
چه عواملی باعث رشد فیبروم‌های رحمی میشوند؟
همانطور که در قسمت بالا اشاره کردیم، علت فیبروم‌های رحمی تا حد زیادی ناشناخته است. یکی از نظریات در این زمینه اینست که سلول‌های غیر طبیعی عضلات صاف رحم، توسط هورمون‌هایی که چرخه پریودی را تحت تاثیر قرار می‌دهند، یعنی همان هورمون‌های استروئیدی و به خصوص استروژن و پروژسترون، به سرعت افزایش می‌یابند.
هورمون‌ها باعث رشد فیبرومها میشوند، به همین دلیل است که فیبروم در خانم‌های باردار سریعتر از خانم‌های غیر باردار، رشد میکند. سطح بالای هورمون‌های استروژن و پروژسترون در دوران بارداری اغلب باعث افزایش رشد فیبروم میشود. و همچنین این دلایل علت کاهش و پس رفت رشد فیبروم در دوران یائسگی است.
همچنین عوامل ارثی در رشد میوم بی‌تاثیر نیست. زنانی که مادر، مادر بزرگ و خواهرشان میوم داشته‌اند، احتمال اینکه میوم در آنها نیز رشد پیدا کند بیشتراست.
انواع فیبروم رحم
Types of uterine fibroids
